29 marzec 2012 r. (czwartek) godz. 18.00, ciepły, wiosenny wieczór i kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Jak zawsze nasi najwierniejsi klubowicze stawili się, aby tym razem pogawędzić o książce Mai Wolny pt. „Kara”.
29 marzec 2012 r. (czwartek) godz. 18.00, ciepły, wiosenny wieczór i kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Jak zawsze nasi najwierniejsi klubowicze stawili się, aby tym razem pogawędzić o książce Mai Wolny pt. „Kara”.
„Kara” to powieść drogi, niezwykły monolog młodej kobiety-emigrantki, monolog samotności na autostradzie. Podróż Karoliny jest przypomnieniem odwiecznej wędrówki w poszukiwaniu lepszej nadziei. Ale droga to nie tylko metafora. Na autostradach i poboczach zdarzają się bowiem wypadki mające decydujący wpływ na losy bohaterów książki. Zgodnie z zapowiedzią, jest też „Kara” książką o miłości: trudnej, naznaczonej zdradą. W czasie dyskusji doszliśmy do wniosku, że jest to opowieść o ludziach samotnych i wyobcowanych, a życie na emigracji często tak wygląda. Jest to smutne, ale prawdziwe. „Karę” czyta się szybko i przyjemnie, ale czegoś w niej zabrakło. Czego? Jednych zaskoczył banalny finał, inni doszukali się smutnej i ckliwej powieści, chociaż niekoniecznie do zapamiętania. Następne spotkanie za miesiąc, a omawianą lekturą będzie „Mężczyzna, który się uśmiechał” Henninga Mankella.
