14 marca 2019 r. słuchacze Uniwersytetu Trzeciego Wieku po raz kolejny mogli wysłuchać prelekcji p. Barbary Łabęckiej, nauczycielki języka polskiego w Zespole Szkół Mechanicznych w Łapach.
14 marca 2019 r. słuchacze Uniwersytetu Trzeciego Wieku po raz kolejny mogli wysłuchać prelekcji p. Barbary Łabęckiej, nauczycielki języka polskiego w Zespole Szkół Mechanicznych w Łapach. Tym razem w wykładzie pt. „Wisławy Szymborskiej ‘pytania naiwne’” zaprezentowana została sylwetka oraz wybrane odsłony twórczości poetki, eseistki, krytyczki, tłumaczki, felietonistki, laureatki literackiej Nagrody Nobla – Wisławy Szymborskiej. Słowami „Tyle wiemy o sobie, ile nas sprawdzono” z wiersza „ Minuta ciszy po Ludwice Wawrzyńskiej” zgromadzeni na sali zostali zaproszeni w „oczywisty świat człowieczej niewiedzy, niewiedzy o świecie, stan ciągłego pytania i poszukiwania odpowiedzi”. A o co pyta Wisława Szymborska w swoich wierszach? Okazuje się, że o sprawy najważniejsze dla pojedynczego człowieka i poety: jak żyć, co to takiego poezja, kim jest człowiek, dlaczego „ nic bardziej zwierzęcego niż czyste sumienie na trzeciej planecie od słońca”. Zgodnie z żartobliwym apelem Michała Rusinka, by wiersze Wisławy Szymborskiej czytać naprzemiennie wg zasady poważne – niepoważne, Barbara Łabęcka dokonała również odsłony tej twórczości Wisławy Szymborskiej, która oczywista była dla jej nielicznych przyjaciół, a stała się sprawą publiczną po Noblu. Żartobliwe odwódki, lepieje i altruitki rozbawiły zebranych słuchaczy i po raz kolejny udowodniły, iż poetka wymyka się wszelkim formułom. Na zakończenie przytoczone zostały słowa przyjaciółki poetki- prof. Teresy Walas, która stwierdziła: „Wisława Szymborska była poetką, ale była też pięknym, ludzkim poematem. Poematem głębokim i zabawnym, ciemnym i przejrzystym, ironicznym i ciepłym. Obcując z nim mieliśmy świadomość, że obcujemy z ludzkim dziełem sztuki. (…)”. Gromkie brawa, którymi podziękowali słuchacze UTW prelegentce dowiodły, iż kolejna wygłoszona przez p. Barbarę prelekcja bardzo się wszystkim podobała.
UTW
