Michel Faber – “Szkarłatny płatek i biały”
Lekturą omawianą podczas spotkania w DDK w chłodny listopadowy wieczór była książka Fabera “Szkarłatny płatek i biały”. Podczas lektury wkroczyliśmy w świat XIX-wiecznego, wiktoriańskiego Londynu, a za pośrednictwem tajemniczej przewodniczki poznaliśmy rzeczywistość, która tworzyła życie ówczesnego społeczeństwa, w jego najrozmaitszych postaciach i warstwach.
Michel Faber – “Szkarłatny płatek i biały”
Lekturą omawianą podczas spotkania w DDK w chłodny listopadowy wieczór była książka Fabera “Szkarłatny płatek i biały”. Podczas lektury wkroczyliśmy w świat XIX-wiecznego, wiktoriańskiego Londynu, a za pośrednictwem tajemniczej przewodniczki poznaliśmy rzeczywistość, która tworzyła życie ówczesnego społeczeństwa, w jego najrozmaitszych postaciach i warstwach. Wszystko to jednak pozostało tłem dla historii Sugar – młodej prostytutki, którą ogarnięty pożądaniem właściciel firmy perfumeryjnej William, wprowadza do domu jako guwernantkę. Klubowicze zarzucili Faberowi, że stworzył zbyt obszerne tomisko i w związku z tym nie wszyscy dotrwali do końca powieści. “Szkarłatny płatek i biały” zawiera dużo wątków, opowieść jest chwilami przegadana a narrator bywa wszystkowiedzący i denerwujący. Co się tyczy zakończenia, to pozostawia ono pewien niedosyt ale jest jednocześnie polem dla naszej wyobraźni, która dopisze powieści dobry lub zły finał. Następne spotkanie w przerwie świątecznej, a wybrana książka to „Rewers” Andrzeja Barta.
Lekturą omawianą podczas spotkania w DDK w chłodny listopadowy wieczór była książka Fabera “Szkarłatny płatek i biały”. Podczas lektury wkroczyliśmy w świat XIX-wiecznego, wiktoriańskiego Londynu, a za pośrednictwem tajemniczej przewodniczki poznaliśmy rzeczywistość, która tworzyła życie ówczesnego społeczeństwa, w jego najrozmaitszych postaciach i warstwach. Wszystko to jednak pozostało tłem dla historii Sugar – młodej prostytutki, którą ogarnięty pożądaniem właściciel firmy perfumeryjnej William, wprowadza do domu jako guwernantkę. Klubowicze zarzucili Faberowi, że stworzył zbyt obszerne tomisko i w związku z tym nie wszyscy dotrwali do końca powieści. “Szkarłatny płatek i biały” zawiera dużo wątków, opowieść jest chwilami przegadana a narrator bywa wszystkowiedzący i denerwujący. Co się tyczy zakończenia, to pozostawia ono pewien niedosyt ale jest jednocześnie polem dla naszej wyobraźni, która dopisze powieści dobry lub zły finał. Następne spotkanie w przerwie świątecznej, a wybrana książka to „Rewers” Andrzeja Barta.
