W piękne majowe popołudnie, jak zwykle w ostatni czwartek miesiąca sympatycy książki i dyskusji o niej spotkali się aby porozmawiać o „Jeśli doczekam jutra” Schapelle Corby i Kathryn Bonella.
W piękne majowe popołudnie, jak zwykle w ostatni czwartek miesiąca sympatycy książki i dyskusji o niej spotkali się aby porozmawiać o „Jeśli doczekam jutra” Schapelle Corby i Kathryn Bonella.
Autorka leciała na wakacje na piękną wyspę Bali, by spotkać się z siostrą, mieszkającą na co dzień w Australii. Gdy po przylocie na lotnisku skontrolowano jej bagaż, znaleziono ponad cztery kilogramy marihuany, które ktoś musiał tam ukryć już po odprawie. Po pokazowym procesie, praktycznie bez żadnego dochodzenia i śledztwa, zapadł wyrok: 20 lat aresztu w indonezyjskim więzieniu Kerobokan. Corby od początku aresztowania utrzymywała, że narkotyki zostały jej podrzucone. Klubowiczki stwierdziły, że pomimo ciekawej tematyki, autorka zbyt wiele miejsca poświęca w niej opisom relacji z rodziną, niekompetencji indonezyjskich sędziów i prokuratorów, własnych emocji i odczuć. Zbyt mało jest opisów codziennego życia za kratami i scen więziennych. Mimo wszystko jest to historia, którą trzeba poznać. Nie rozśmiesza nas, nie przekazuje magicznych złotych myśli, nie czujemy się komfortowo, czytając tą książkę. Ale poznając historię Corby, wzbogacamy swoja wiedzę o konsekwencjach błędnych decyzji i przekonaniu, że nie chcielibyśmy przeżyć nigdy czegoś takiego na własnej skórze.
Ostanie przed wakacjami spotkanie, w czerwcu z lekturą: „Amon. Mój dziadek by mnie zastrzelił” Nikoly Sellmair i Jennifer Teege.
